Edición en gallego.
Cuaderno encolado con 12 páginas más cubiertas en color. Suplemento de historietas dirigido por Miguel Vázquez Freire, redacción de Isabel Soto, y con edición y dirección artística de Fausto C. Isorna. Rescate de la cabecera homónima, antes revista independiente y ahora editada como suplemento de historietas del diario La Voz de Galicia desde mayo de 2002.
Último número publicado de Golfiño.
No hubo mención alguna sobre el cierre de Golfiño en esta entrega. Que acabaría contando con dos portadas, ambas con la misma numeración, pero realizada la segunda de ellas a partir de una ilustración de Andrés Meixide situada en la cuarta de cubiertas del cuaderno. Y que quizás se tratara de una ilustración destinada a completar el diseño de la portada del que hubiera sido el número noventa de la colección.
Sección Cartas ó director:
Ola, lectores e lectoras: De novo se me volveron a amorear as cartas estes últimos días. Hoxe propóñome que entren as máís delas, así que os autores e autoras desculparanme que as abrevie. un chisco. Primeiro as que nos lembran o atraso na recepción do boletín. Coinciden nesta queixa o noso amigo Luís Manuel Bouzas Prego, de 11 anos e de Ordes, Bea Sánchez Loureiro, da mesma idade e de Carballo, e Seila Piñeiro de Pontevedra (non di a idade). Luís Manuel envíanos unha foto que lle fixeron no cole (e aproveita para "mandar" un saúdo a todos os rapaces e rapazas de Mesón do Vento, que son os mellores, e tamén o meu primo José Alejandro") e un debuxo moi orixinal, se cadra por aquilo de que a sona de Golfiño xa chegara a Xapón, segundo a inocentada do número 85. Por certo que houbo quen non a colleu como, por exemplo, Alejandro, de 14 anos e da Coruña, que pregunta: "¿é verdade que Golfiño tamén é coñecido en Xapón?" Ou Laura Vázquez, de Ourense, que pensaba que a inocentada estaba na portada "porque o pai dos Fdez non ten reflexo nos lentes". Xa nos gustaría a nós que a movida de Golfiño chegara ata o país do manga... pero todo se andara.
¿E que pasa co Boletín? Andaba eu preocupado porque, unha vez que comezamos a envialos, seguían chegando cartas de xentes que se queixaban de non recibilo e, en cambio, ningunha que confirmase que xa o recibira. ¡Por fin!, Sara Lodeiro Sánchez,Santiago de Compostela, é a primeira en dar acuse de recibo: "Hai un tempo que me chegou a casa o primeiro boletín da Voz dos Golfiños e creo que vai ter tanto éxito como a revista!, dinos Sara. Coméntanos tamén quen son os seus favoritos da revista: Fiz, Castelo Regadeira, Os Fdez, Tom e Tito Longueirón, e ademais dino que "antes Os amigos de Archimboldo Roque non me gustaban pero desde hai pouco tempo estouno lendo e voulle collendo un aquel". O que eu vos dicía: as creacións de Jacobo precisan dunha leitura demorada, non entran cunha ollada superficial. Sara forma parte dun grupo que se lembrou de enviarnos postais de Nadal inventadas por eles. A maioría chegaron un chisco tarde, e máis tendo en conta o que logo se demoran en aparecer nesta sección, pero de todos os xeitos llelo agradecemos moito e eu non quero deixar de dar fe, polo menos, dos seus nomes: o máis noviño de todos é Andrés Sal Valiño, da Coruña, que só ten 5 anos. Ten a mesma idade Irene Alcaina, de Muxía, pero fixo o debuxo coa súa irmá Lucía, que xa ten 10. Alex Relaño Fernández, da Coruña e de 8 anos, felicítanos cun debuxo de Fiz e manda un saúdo a Adrián, Guillermo e a súa mesta Mari Luz. Non sei os anos que ten, porque non o pon, Laura Mariña Montes Camiño, de Calo (Teo). Mandan tamén debuxos, que xa non son de tema navideño, Elisa González García, 8 anos, de Ponferrada, Cecilia Marina Amor Ruzo, de Oza dos Ríos (A Coruña) e 9 anos, e Irene Lodeiro Enjo, de Santiago e 13 anos. Írene pídenos un debuxos asinados por Norberto e Primitivo e eu transmitin a petición.
Deixo para o final unha mensaxe que chegou por correo electrónico, dirixida a Golfiño, asinada por O Carballo con Botas. Di así: "Ola Golfiño: Son eu, o Carballo con Botas (non, o Gato con Botas non, o Carballo con Botas). Os Reis agasalláronme cunha páxina web de contos, probablemente acubille moitos erros e sexa unha web humilde e con pouca calidade literaria pero, Golfiño, pensa que detrás dela están os sorrisos de miles de nenos de Galicia e Portugal mollados polas bágoas da palabra paz. [...] Podedes entrar en www.conto-solidarios.org. Gracias, Golfiño." Eu aínda non tiven tempo de visitala, peo prometo facelo canto antes e, se máis adiante teño tempo,comentala con vós. E a vós pídovos o mesmo, que sigades a mandar os vosos debuxos e comentarios. ¡Pedide o voso Golfiño cada semana co exemplar de La Voz de Galicia!
Desglose contenidos.