· 20-XII-2002 · 0,50 €
JACOBO FERNANDEZ, KIKO DA SILVA, MEIXIDE, MIGUEL ROBLEDO, NORBERTO FERNÁNDEZ, PINTO Y CHINTO, XAQUÍN MARÍNEdición en gallego.
Cuaderno grapado con 12 páginas impresas en color más cubiertas de cartulina flexible en color. Suplemento de historietas dirigido por Miguel Vázquez Freire, redacción de Isabel Soto, y con edición y dirección artística de Fausto C. Isorna. Rescate de la cabecera hómónima, antes revista independiente y ahora editada como suplemento de historietas del diario La Voz de Galicia desde mayo de 2002.
Nuevamente la marea negra provocada por el petrolero Prestige volvió a ser retomada en Golfiño como referencia directa dentro una de sus series, en concreto, en la historieta de Os Escachapedras. No obstante, se mantuvo como eje temático central del número la celebración de las fiestas navideñas.
Se anunció en este número la finalización de la subsección A linguaxe da BD y el regreso para la siguiente entrega de la revista de Os nosos artistas.
Contuvo una nueva entrega del concurso patrocinado por el programa Xabarín Club del canal TVG. Consistiendo el premio en: veinticinco ordenadores Iago precursor y Iago escolar, más trescientos lotes de material escolar del Xabarín club cortesía de los supermercados GADIS.
Extracto de la sección Cartas ó director:
Rebeca Díaz Feijó, 15 anos, de Vigo, mándalle directamente a Golfiño unha carta desas que daría gusto poder reproducir íntegra. E case unha historia... de amor. De amor pola banda deseñada e de amor, tamén polo Golfiño. "A miña rlación con Golfiño comeza unhas Navidades, nas que o meu irmán maior decide regalarme unha subscrición a unha nova revista chamada Golfiño. El sabía que a min me ía gustar, pois son unha fanática das bandas deseñadas de todo o mundo. Pero tamén son unha galega de raíces e fago todo o posible por recuperar e conservar a nosa cultura, por iso par min foi un logro unha revista de banda deseñada en galego. E así comenzou a chegar ás miñas mans todos os meses a revista. Pero, como sempre pasa coas cousas que che dan feitas, perdín o interese, e as revistas amoreábanse ás veces na mesa, sen parame a lelas. E logo, por falta de tempo só lía as cousas que máis me interesaban. Pero un día a miña nai colleu unha carta no buzón, era da redacción de Golfiño, dicindo que a revista deixaría de publicarse. Entón decateime do meu erro, de non lle prestar atención cando podía. Collín a miña colección e ordeeina, peguei os cromos das Olimpíadas no álbum, lin todas as cousas que me quedaran sen ver, incluíndo os tres libros que viñeran ó príncipio (A Porta de Ningures, Tumuc-Humac e A Deusa dos ollos de Xade), e decateime que non fixera nada por evitalo... Pasou o tempo, ata que un bo día, miña nai trouxo o Golfiño co periódico. Eu quedei asombrada, e moi leda. Collín a nova edición, moi contenta de que volvera, e prometéndome a min mesma escribir a Golfiño e a todos os compis da revista, para dicirlles o bo traballo que facían. Pero cal foi a miña sorpresa, cando o ler o novo Golfiño, non era nada comparado co anterior... quedei decepcionada, máis seguín comprándoo, coa esperanza de que mellorase co tempo, e esta vez non saín decepcionada, pois así foi. Anque sinto un puco de morriña polo Golfiño orixinal, este novo Golfiño vai por moi bo camiño, ¡felicítovos! cada día gústame máis. E hai pouco volvín coller o antigo Golfiño, e creo que me gusta máis o actual." E remata enviando un "saúdo especial" para Andrés Meixide "porque me encanta a súa obra", e para Norberto, "do que só coñezo O Castelo Regadeira, pero ó que admiro polo seu debuxo, ¡é moi bo, moi bo!, para min é unha meta chegar a debuxar así". E como proba da morriña que lle queda do vello Golfiño pídenos que volvan as Exploradoras, "pero sen quitar nada do que tendes agora, ¿eh?". Iso si que é díficil pero, Rebeca, xa viches que Marcos Costoya ten rescatado algunha vez ás Exploradoras para os seus Disparates, así que procuraremos espacio para todo, incluídos os teus debuxos que tamén agradamos publicar. ¡Ah!, e espero que tiveses co exame.
Desglose de contenidos.
0
0
